• Çocuklar Neden Ağlar?
Ağlamak sinir sistemini düzenleyen bir tür regülasyon (duygu düzenleme) aracıdır. Ruh sağlığımızı korumak için ağlamaya ihtiyaç duyabiliriz, ancak ağlamamız ruh sağlığımızın bozulduğunu göstermez. Bu durum hem yetişkinler hem çocuklar için geçerli olmaktadır ancak çocuğun beyin gelişiminde ağlamayı durduracak mantıksal yaklaşım henüz devreye giremeyebilir, bu da çocukların daha çok ağlamasına sebep olan unsurlardan birisidir. Fizyolojik etkilerden dolayı halihazırda daha fazla olan ağlama davranışları etkisiz ebeveyn yaklaşımları ile biraz daha artış gösterecektir.
• Ağlayan Çocuğumun Sakinleşmesine Nasıl Yardımcı Olabilirim?
Burada temel beklenti ağlayan bir çocuğu sakinleştirmek değil ağlayan çocuğun sakinleşmesine yardımcı olmaktadır. Çocuğun ağlamasını durdurmak, bastırmak veya o an için sakin görünmesini beklemek ebeveynin deneyimlediği duygu (kaygı, endişe, gerginlik, sabırsızlık) ile ilişkilidir. Bu beklenti ile yaklaşmak çocuktan çok ebeveynin duygu düzenlemesini sağlar.
Öncelikle çocuğun neden ağladığı tespit edilmeli. İhtiyaçtan mı (yemek, uyku, tuvalet, sevgi, güven, oyun), ifade edilememiş bir duygudan (korku, utanma, yetersizlik) mı kaynaklanıyor? Sonrasında ise çocuğa anlaşıldığı ile ilgili basit bir yansıtma yapılmalı. “Ağlama, sakin ol…”, “Sus artık ağlamana gerek yok…”, “Bağırma artık”, “Bunda üzülecek ne var?” gibi tepkiler çocuğun duygusunu görmezden geldiğiniz mesajını verir, çocuğun zorlayıcı duyguları ile başa çıkma becerileri kazanmasına engel olur. “Şu an zorlandığını görüyorum”, “Üzgün hissetmen normal”, “Buradayım”, “Yanındayım”, “Ne olduğunu daha fazla anlatır mısın?” “Ben de bazen üzgün oluyorum…”, “Seni anlıyorum…” gibi tepkiler çocuğun zorlayıcı duygusunu ebeveyn eşliğinde düzenleme şansı verecektir.
Çocuğun neden ağladığını tespit edemeyen ebeveynler için süreç biraz daha zorlayıcı olabilmektedir. “Neden ağlıyorsun?”, “Neden cevap vermiyorsun”, “Ne halin varsa gör…” gibi ebeveyn tepkilerini bu anlarda sıkça görürüz. Bu anlar uzadıkça uzun süren ağlama krizinin sonucunda ebeveynin çocuğa oyuncak verdiği, atıştırmalık uzattığı sahneler görmek olası hale gelmektedir. Özellikle sınır koyma anlarında yaşanan ağlama krizlerinde ebeveynin istenmeyen davranışı yalnızca ağlamayı durdurmak için ödülle sonlandırması etkisiz olmaktadır. Bu gibi anlarda çocuğun duygusuna ket vurmadan sakinleşene kadar yanında kalmak ve duygusuna eşlik etmek etkili olmaktadır.
• Çocuğumun Ağlamasına Neden Tahammül Edemiyorum?
Çocuklar ağlamanın geçiştirildiği, görmezden gelindiği ortamlarda kendini güvende hissetmez, duygularını dışa vurmazlar. Ağlayan çocuğunuza verdiğiniz tepkilerle ilgili içsel süreçlerinize bir müddet odaklanmak etkili olabilir. İçinde büyüdüğünüz ailede ağlamak nasıl karşılanırdı? Zorlayıcı duygularla beraber görülen davranışlar (öfke ve ağlama nöbetleri) bir sonraki daha büyük krize kadar bastırılır mıydı? Yoksa ebeveynleriniz duygularınızı ve başa çıkma davranışlarınızı yargılamadan ele alarak empati göstermeyi mi seçerdi? Ağlamak sizin için ne anlama geliyor? Çaresizlik? Zayıflık? Acizlik? Ağladığınız zamanları hangi çevresel tepkiler veya insanlar daha iyi hale getiriyor? Tüm bunlara verdiğiniz yanıtlar ağlayan çocuğunuza verdiğiniz etkisiz tepkileri belirliyor olabilir mi?